جوزپه تارتینی (۱۶۹۲_۱۷۷۰) ویولنیست و آهنگساز ایتالیایی دوره‌ی باروک از برجسته‌ترین مکتب‌آفرینان نوازندگی ویولن بشمار می‌رود.او در تکنیک نوازندگی ویولن تحولی عظیم ایجاد کرد.جایگاه او در نوازندگی ویولن در قرن ۱۸ همپایه‌ی پاگانینی بزرگ در قرن ۱۹ می‌باشد.سونات “تریل شیطان” در سل مینور معروف‌ترین اثر اوست که داستانی جذاب دارد.روایت است که تارتینی شیطان را در خواب دیده که تقاضای بندگی او را می‌کرده.تارتینی برای تست مهارت شیطان در نوازندگی، ویولن را به دست او می‌دهد و نغمه ای چنان حیرت‌آور از پنجه‌های او تولید می‌شود که تارتینی از شدت هیجان از خواب می‌پرد و تلاش می‌کند آنچه از آن نغمه در خاطر دارد به نت درآورد.او خود می‌گوید که هرچند این بهترین اثر من است اما به گرد پای آنچه شیطان نواخت نمی‌رسد.این قطعه به لحاظ تکنیکی بسیار دشوار و نواختن آن مستلزم مهارت بالایی می‌باشد.آن را به “تحریر شیطان” نیز ترجمه کرده‌اند لیکن چون تریل از تکنیک‌های نوازندگی‌ست که در این سونات بوفور مورد استفاده قرار گرفته ما همان لفظ “تریل” را بکار می‌بریم. با هم این سونات زیبا را می‌شنویم.