“Elgar:’Salut d’mour'”
ادوارد الگار این قطعه را در سال ۱۸۸۸ به نامزدش آلیس روبرتز تقدیم کرد.در دوران نامزدی، آلیس شعری با عنوان “باد سحر” به الگار هدیه کرده بود که الگار آن شعر را در موسیقیش گذاشته.این آهنگ عاشقانه اشک از چشمان آلیس جاری کرد.
“Chopin:piano concerto no.2,larghetto”
شوپن نوزده سال داشت که خوانندهی سُپرانو، کوستانسیا گلادکوفسکا را در مدرسهی موسیقی وارساو دید و ستایشگر او شد.او در نامه ای به یک دوست نوشت که هرچند با او سخن نگفته ولی به مدت شش ماه هر شب رویای او را دیده. بجای گفتگو با وی، شوپن احساسات خود را در موومان دوم این قطعه ریخت.
Martini:’plaisir d’mour’
“لذت عشق” یک ترانهی عاشقانهی فرانسوی متعلق به زمان موتزارت است که نسخهی اصلی آن از “ژان پاول مارتینی” مربوط به سال ۱۷۸۰ میباشد.ترانهی “can’t help falling in love” از الویس پریسلی از همان ملودی بهره گرفته.
Mahler:Symphony no.5, Adagietto
میگویند این اثر درخشان که برای سازهای زهی و هارپ نوشته شده دراصل نامهی عاشقانه آهنگساز به معشوقه اش بوده.آلما شیندلر نکته را گرفت و کاملا تحت تاثیر قرار گرفت و به گوستاو مالر جواب بله را داد.
در بالا تصویر زنان زیبایی که الهامبخشِ این آثار جاودان شدند را میبینیم و قطعات مذکور را میشنویم.